Saturday, 5 June 2010
Environment day
Happy world environment day! Έστω και αν πέρασε.
Πως μπορείς να πείσεις τα παιδιά να μιλήσουν για κάτι που δεν ενδιαφέρονται; Η' τουλάχιστον νομίζουν πως δεν ενδιαφέρονται.
Έχω διαπιστώσει οτι δεν δείχνουν κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα θέματα που απασχολούν μεγαλύτερες ηλικίες. Ενας παράγοντας στον οποίο οφείλεται αυτή η συμπεριφορά, είναι οτι κανένας δεν τους μίλησε χρησιμοποιόντας έναν προτότυπο τρόπο, εκτός απο τον συνηθησμένο τρόπο που είναι και ο πιο βαρετός-"σήμερα θα μιλήσουμε για την μόλυνση του περιβάλλοντος".
Επομένως, όταν έρχεται η ώρα για ένα καινούργιο θέμα συζήτησης μέσα στην τάξη, ένας καλός τρόπος να "τους το φέρεις πιο μαλακά", είναι να αρχίσεις να μιλάς σαν να είσαι ενας απο τους μαθητές σου και στην ηλικία τους (you wish!!!).
"Hey guys, did you watch Tv last night? Wasn't Radio Arvyla hilarious?" και μετα απο καμιά απάντηση, για να μη σε πάρει η κάτω βόλτα και τελικά καταντήσεις να μιλάς για ολη τη χθεσινοβραδυνή εκπομπή του Ράδιο Αρβύλα, παίρνεις έναυσμα είτε απο κάποιο βιντεάκι, είτε απο κάτι άσχετο, όπως "and then, during the break, I changed the channel and I saw the most amazing image on the TV screen..." και ουτω κάθε εξής μέχρι που να αποκαλυφθεί οτι τελικά θα μιλήσετε για το χάσμα των γενεών.
Ευτυχώς οι μαθητές μου μου εμπιστεύονται πολλά και διάφορα και σε τελείως διαφορετικές στιγμές, πράγμα που με κάνει να κατανοώ καλύτερα πως εξελίσσεται η σκέψη τους με τα χρόνια. Σαν καθηγήτρια, έχω την υποχρέωση να ανακαλύψω το κουμπί τους, να το πατήσω και να τους δείξω πως είναι ξεχωριστοί και πως ενδιαφέρομαι πραγματικά γι'αυτούς. Κάποιος πρέπει επιτέλους να ασχοληθεί με αυτά τα παιδιά.
to be continued........
PS. Προσωπικά, και μην έχοντας κάτι εναντίον του Ράδιο Αρβύλα,ρωτάω αν θα έπρεπε παιδιά των 8 έτων-για να βάλω τον πιο μικρό απο τους μαθητές μου- να μένουν ξύπνια on a school night ως τις 12; Τη επομένη, έρχεται και μου λέει όλα τα ανέκδοτα του Στάθη...
Έχω διαπιστώσει οτι δεν δείχνουν κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα θέματα που απασχολούν μεγαλύτερες ηλικίες. Ενας παράγοντας στον οποίο οφείλεται αυτή η συμπεριφορά, είναι οτι κανένας δεν τους μίλησε χρησιμοποιόντας έναν προτότυπο τρόπο, εκτός απο τον συνηθησμένο τρόπο που είναι και ο πιο βαρετός-"σήμερα θα μιλήσουμε για την μόλυνση του περιβάλλοντος".
Επομένως, όταν έρχεται η ώρα για ένα καινούργιο θέμα συζήτησης μέσα στην τάξη, ένας καλός τρόπος να "τους το φέρεις πιο μαλακά", είναι να αρχίσεις να μιλάς σαν να είσαι ενας απο τους μαθητές σου και στην ηλικία τους (you wish!!!).
"Hey guys, did you watch Tv last night? Wasn't Radio Arvyla hilarious?" και μετα απο καμιά απάντηση, για να μη σε πάρει η κάτω βόλτα και τελικά καταντήσεις να μιλάς για ολη τη χθεσινοβραδυνή εκπομπή του Ράδιο Αρβύλα, παίρνεις έναυσμα είτε απο κάποιο βιντεάκι, είτε απο κάτι άσχετο, όπως "and then, during the break, I changed the channel and I saw the most amazing image on the TV screen..." και ουτω κάθε εξής μέχρι που να αποκαλυφθεί οτι τελικά θα μιλήσετε για το χάσμα των γενεών.
Ευτυχώς οι μαθητές μου μου εμπιστεύονται πολλά και διάφορα και σε τελείως διαφορετικές στιγμές, πράγμα που με κάνει να κατανοώ καλύτερα πως εξελίσσεται η σκέψη τους με τα χρόνια. Σαν καθηγήτρια, έχω την υποχρέωση να ανακαλύψω το κουμπί τους, να το πατήσω και να τους δείξω πως είναι ξεχωριστοί και πως ενδιαφέρομαι πραγματικά γι'αυτούς. Κάποιος πρέπει επιτέλους να ασχοληθεί με αυτά τα παιδιά.
to be continued........
PS. Προσωπικά, και μην έχοντας κάτι εναντίον του Ράδιο Αρβύλα,ρωτάω αν θα έπρεπε παιδιά των 8 έτων-για να βάλω τον πιο μικρό απο τους μαθητές μου- να μένουν ξύπνια on a school night ως τις 12; Τη επομένη, έρχεται και μου λέει όλα τα ανέκδοτα του Στάθη...
Subscribe to:
Posts (Atom)